تمرین عفو و بخشش در ماه مبارک رمضان

«پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:

مَن یَعْفُ یَعْفُ اللهُ عَنهُ.

هر کس عفو و گذشت داشته باشد خدا نیز از او گذشت خواهد نمود. (شهاب‌الاخبار، ص ١٤٣)

یکی از قدم هایی که باید خیلی محکم در ماه رمضان برداریم

چگونه فرد با تقوایی باشیم؟

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَکُونُوا مَعَ الصَّادِقِینَ (سوره توبه ایه 119)

ای کسانی که ایمان آورده اید! از خدا پروا کنید و با صادقان باشید (صادقانی که کامل ترینشان پیامبران و اهل بیت رسول بزرگوار اسلام هستند)

شاید بارها و بارها این ایه قران را خوانده و یا شنیده باشیم

کمک به نیازمندان

حضرت علی علیه السلام می فرمایند:
طوبی لِمَن أحسَنَ إلَی الِعبادِ و تَزَوَّدَ لِلمَعادِ
خوشا به حال آن که به بندگان خدا نیکی کند و برای آخرت خود زاد و توشه برگیرد.
غررالحکم و دررالکلم ، حدیث ۵۹۵۵

گام دومی که می خواهم در موردش صحبت کنم

انس با قرآن کریم

نبی مکرم اسلام(ص) در بیانی نورانی فرمودند: اِنَّ البَیتَ اِذا کَثُرَ فیهِ تِلاوَةُ القُرآنِ کَثُرَ خَیرُهُ وَ اتَّسَعَ اَهلُهُ وَ اَضاءَ لاَهلِ السَّماءِ کَما تُضى ءُ نُجومُ السَّماءِ لاَهلِ الدُّنیا؛

خانه اى که در آن قرآن فراوان خوانده شود، خیر آن بسیار گردد و به اهل آن وسعت داده شود و براى آسمانیان بدرخشد چنان که ستارگان آسمان براى زمینیان مى درخشند.

کافى(ط-الاسلامیه) ج2، ص610

اولین گامی که در ماه مبارک رمضان باید بردداریم

سی روز سی گام

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَی الَّذینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ (آیه ۱۸۳ سوره بقره)

ای افرادی که ایمان آورده اید! روزه بر شما نوشته شده ، همان گونه که بر کسانی که قبل از شما بودند نوشته شد تا پرهیزکار شوید.

همه ما در اغاز ماه مبارک رمضان به یاد این این ایه شریفه می افتیم شاید گاهی با خودمان این ایه را زمزمه بکنیم ماهی که مهمان خداوند عالم هستیم

ویروس کرونا فرصتی برای تفکر

وَلَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنْفُسِ وَالثَّمَرَاتِ ۗ وَبَشِّرِ الصَّابِرِینَ (سوره مبارکه بقره ایه 155)

و البته شما را به پاره‌ای از سختی‌ها چون ترس و گرسنگی و نقصان اموال و نفوس و آفات زراعت بیازماییم، و صابران را بشارت و مژده بده.

انتظار فرج

انتظروا الفرج ولاتیأسوا من روح الله، فان احب الاعمال الى الله عزوجل انتظار الفرج ... والمنتظر للفرج کالمتشحط بدمه فى سبیل الله. 
انتظار فرج بکشید و از رحمت خدا ناامید نگردید، زیرا محبوبترین اعمال نزد خداى عزوجل، انتظار فرج است. و همانا منتظران فرج مانند شهیدانى هستند که در راه خدا، در خون خود مى غلتند.  « بحارالانوار، ج 52، ص 123»

دوستان وقتی احادیث مربوط به امام زمان عج رو مطالعه میکنیم به احادیثی بر خورد میکنیم که برای انتظار فرج اقا امام زمان ثواب زیادی رو برشمرده حالا میخواهیم بدانیم که چه کسی واقعا در انتظار هست و ثواب گفته شده در این روایات را میبرد ایا واقعا منتظر به کسی میگویند که هر روز هر ساعت و هر لحظه آهی از ته دل بکشد و بگوید خدایا کی لحظه ظهور امام زمان میرسد و به همین بسنده کند و دست روی دست بگذارد با کمی تامل ذهن انسان مومن متوجه این میشود که نه باید کاری کرد اصلا یک مثال بزنم تا مطلب واضحتر شود و به معنای مراد نزدیکتر شویم وقتی هر کدام از ما مهمان عزیزی در راه داریم و در منزل حضور داریم در کنار اینکه انتظار مهمان عزیزمان را میکشیم کارهای دیگری هم انجام میدهیم به وضع ظاهر خودمان میرسیم خانه را اب و جارو میکنیم وسایل را مرتب میکنیم خلاصه این طور وسایل پذیرایی و آسایش مهمان را فراهم میکنیم به نظر من کسی که واقعا منتظر امام زمان باشد به وضع اعمالش رسیدگی میکند میگوید نکند اقا بیاید و از یکی از اعمال ما آزرده شود در مرحله بعد تلاش میکند اطرافیان را آماده کند و در گام بعدی اجتماعی که در آن حضور دارد را به سویی سوق میدهد که مورد رضایت امام زمان باشد و بالاخره در گام نهایی دنیایی که در آن زندگی میکند را آماده پذیرش حق میکند و این هست حال و هوای انسان منتظر وقتی به این مرحله رسیدیم دور از حق نیست اگر ثواب شهیدی را ببریم که در راه خدا در خون غلطیده به امید ان حال هوا ...

فلسفه بلاها و مصیبت ها

فلسفه بلا ها و مصیبت ها ببینیم خداوند در سوره مبارکه بقره ایات 155 و 156 و 157 چه می فرمایند
155وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْء مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْص مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصّابِرینَ 
156الَّذینَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصیبَةٌ قالُوا إِنّا لِلّهِ وَ إِنّا إِلَیْهِ راجِعُونَ 
157أُولئِکَ عَلَیْهِمْ صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ رَحْمَةٌ وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ
 
ترجمه: 
155 ـ قطعاً همه شما را با چیزى از ترس، گرسنگى و کاهش در مال ها وجان ها و میوه ها آزمایش مى کنیم; و بشارت ده به استقامت کنندگان! 
156 ـ آنها که هر گاه مصیبتى به ایشان مى رسد، مى گویند: «ما از آن خدائیم; و به سوى او باز مى گردیم»! 
157 ـ اینها، همانها هستند که الطاف و رحمت خدا شامل حالشان شده; و آنها هدایت یافتگان هستند! 

توجه کنید دوستان ما انسان ها در طول زندگی کوتاهی که داریم

کمک طلبه جوان شیعه به اخوند پیر اهل سنت

بنی آدم اعضای یک پیکرند که در افرینش ز یک گوهرند/چو عضوی به درد اورد روزگار دگر عضو ها را نماند قرار

صفات پرهیزگاران

و من خطبة له (علیه السلام) یصف فیها المتقین :
رُوِیَ أَنَّ صَاحِباً لِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) یُقَالُ لَهُ هَمَّامٌ کَانَ رَجُلًا عَابِداً فَقَالَ لَهُ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ صِفْ لِیَ الْمُتَّقِینَ حَتَّى کَأَنِّی أَنْظُرُ إِلَیْهِمْ فَتَثَاقَلَ (علیه السلام) عَنْ جَوَابِهِ ثُمَّ قَالَ یَا هَمَّامُ اتَّقِ اللَّهَ وَ أَحْسِنْ فَإِنَّ اللَّهَ مَعَ الَّذِینَ اتَّقَوْا وَ الَّذِینَ هُمْ مُحْسِنُونَ فَلَمْ یَقْنَعْ هَمَّامٌ بِهَذَا الْقَوْلِ حَتَّى عَزَمَ عَلَیْهِ فَحَمِدَ اللَّهَ وَ أَثْنَى عَلَیْهِ وَ صَلَّى عَلَى النَّبِیِّ (صلى الله علیه وآله) ثُمَّ قَالَ (علیه السلام) :
أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى خَلَقَ الْخَلْقَ حِینَ خَلَقَهُمْ غَنِیّاً عَنْ طَاعَتِهِمْ آمِناً مِنْ مَعْصِیَتِهِمْ لِأَنَّهُ لَا تَضُرُّهُ مَعْصِیَةُ مَنْ عَصَاهُ وَ لَا تَنْفَعُهُ طَاعَةُ مَنْ أَطَاعَهُ فَقَسَمَ بَیْنَهُمْ مَعَایِشَهُمْ وَ وَضَعَهُمْ مِنَ الدُّنْیَا مَوَاضِعَهُمْ فَالْمُتَّقُونَ فِیهَا هُمْ أَهْلُ الْفَضَائِلِ مَنْطِقُهُمُ الصَّوَابُ وَ مَلْبَسُهُمُ الِاقْتِصَادُ وَ مَشْیُهُمُ التَّوَاضُعُ غَضُّوا أَبْصَارَهُمْ عَمَّا حَرَّمَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ وَ وَقَفُوا أَسْمَاعَهُمْ عَلَى الْعِلْمِ النَّافِعِ لَهُمْ نُزِّلَتْ أَنْفُسُهُمْ مِنْهُمْ فِی الْبَلَاءِ کَالَّتِی نُزِّلَتْ فِی الرَّخَاءِ وَ لَوْ لَا الْأَجَلُ الَّذِی کَتَبَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ لَمْ تَسْتَقِرَّ أَرْوَاحُهُمْ فِی أَجْسَادِهِمْ طَرْفَةَ عَیْنٍ شَوْقاً إِلَى ...

سیماى پرهیزکاران
پس از ستایش پروردگار همانا خداوند سبحان پدیده ها را در حالى آفرید که از اطاعتشان بى نیاز، و از نافرمانى آنان در امان بود، زیرا نه معصیت گناهکاران به خدا زیانى مى رساند و نه اطاعت مؤمنان براى او سودى دارد، روزى بندگان را تقسیم، و هر کدام را در جایگاه خویش قرار داد. امّا پرهیزکاران در دنیا داراى فضیلت هاى برترند، سخنانشان راست، پوشش آنان میانه روى، و راه رفتنشان با تواضع و فروتنى است، چشمان خود را بر آنچه خدا حرام کرده مى پوشانند، و گوش هاى خود را وقف دانش سودمند کرده اند، و در روزگار سختى و گشایش، حالشان یکسان است. و اگر نبود مرگى که خدا بر آنان مقدّر فرمود:ه، روح آنان حتى به اندازه بر هم زدن چشم، در بدن ها قرار نمى گرفت، از شوق دیدار بهشت، و از ترس عذاب جهنّم. خدا در جانشان بزرگ و دیگران کوچک مقدارند، بهشت براى آنان چنان است که گویى آن را دیده و در نعمت هاى آن به سر مى برند، و جهنّم را چنان باور دارند که گویى آن را دیده و در عذابش گرفتارند. دل هاى پرهیزکاران اندوهگین، و مردم از آزارشان در أمان، تن هایشان لاغر، و درخواست هایشان اندک، و نفسشان عفیف و دامنشان پاک است. در روزگار کوتاه دنیا صبر کرده تا آسایش جاودانه قیامت را به دست آورند: تجارتى پر سود که پروردگارشان فراهم فرمود:ه، دنیا مى خواست آنها را بفریبد امّا عزم دنیا نکردند، مى خواست آنها را اسیر خود گرداند که با فدا کردن جان، خود را آزاد ساختند.